|

چه غم انگیز است زندگی..
چه غم انگیز است بار سختی ها را به تنهایی به دوش کشیدن و رنج ها را در سکوت و انزوای
محض گریستن.
و چه تلخ است خنده آن زمان که می خندی تا گریه هایت را پنهان کنی.
و چه سخت است آرام و بی صدا در درون خود شکستن و چه عجیب است زندگی−همان
کودکی که ما را بسان عروسکی بازیچه خود قرار داده و هر زمان به سویی می کشد−
و تو آن زمان که رنج دیگران بر اندوهت می افزاید اما هیچ کس از رنج تو آگاه نیست،
آن زمان که در اوج اندوه پناهی جز سایه گاه دیوار سرد و خاموش نمی یابی،آن زمان که بار
غصه بر شانه هایت سنگینی می کند.
و انتظار کمک هیچ گاه به پایان نمی رسد،آن زمان که آرزوها را در گور سرد خاطرت دفن می
کنی و
بر چهره ات سیلی می زنی تا زیر ضربه های غم،خم به ابرو نیاوری،آن زمان که صدای
گنگ و مبهم خنده در گلو بر سر بغض های کهنه ات هجوم می آورد اما دستی نیست تا گره از بغض هایت بگشاید
آن زمان که در کوچه پس کوچه های تاریک زندگی ات تک ستاره ای فانوس راهت نیست،
آن زمان که هیچ کس صدای فریاد های بی صدایت را نمی شنود،
آن زمان که هیچ کس تو را حس نمی کند و آن زمان که هم زبان تو همدل دیگری است،
تنهایی را با تمام وجود حس می کنی.
و چه غم انگیز است تنهایی...
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: خواندنی ، ،
برچسبها:
[ 13 / 12 / 1390برچسب: , ] [ 1:17 AM ] [ meysam ]
.:
Weblog Themes By
WeblogSkin :.
|
شهريور 1396
مرداد 1396
آبان 1395
مهر 1395
شهريور 1395
تير 1395
اسفند 1394
آذر 1394
آبان 1394
مهر 1393
مرداد 1393
خرداد 1393
ارديبهشت 1393
فروردين 1393
اسفند 1392
بهمن 1392
دی 1392
آذر 1392
ارديبهشت 1392
اسفند 1391
آبان 1391
مهر 1391
شهريور 1391
مرداد 1391
تير 1391
خرداد 1391
ارديبهشت 1391
فروردين 1391
اسفند 1390
بهمن 1390
دی 1390
آذر 1390
آبان 1390
مهر 1390
شهريور 1390
مرداد 1390
تير 1390
خرداد 1390
ارديبهشت 1390
فروردين 1390
اسفند 1389
بهمن 1389
|